Nieuw beleid onder het ‘Make America Healthy Again’ (MAHA)-initiatief zal de SNAP-voordelen in 18 staten beperken, waardoor de aankoop van frisdrank, snoep en andere items die als ongezond worden beschouwd, wordt beperkt. De veranderingen, goedgekeurd door de USDA, zullen vanaf 2026 gevolgen hebben voor ongeveer 14 miljoen Amerikanen.
De nieuwe beperkingen
Vanaf 10 december 2025 hebben staten, waaronder Arkansas, Colorado, Florida, Hawaii, Idaho, Indiana, Iowa, Louisiana, Missouri, Nebraska, North Dakota, Oklahoma, South Carolina, Tennessee, Texas, Utah, Virginia en West Virginia ontheffingen gekregen om deze beperkingen te implementeren. De details van wat ‘junkfood’ is, zullen per staat verschillen, maar het algemene doel is om de aankoop van suikerhoudende dranken, snoepjes en bewerkte desserts met SNAP-voordelen te ontmoedigen.
De grondgedachte achter de veranderingen
Minister van Landbouw Brooke Rollins verklaarde dat het nieuwe beleid aansluit bij het doel van president Trump om SNAP te herstellen naar zijn ‘ware doel: voeding’. De regering beschouwt dit als een stap in de richting van het omkeren van de epidemie van chronische ziekten, met het argument dat het stimuleren van gezondere voedselkeuzes de volksgezondheid zal verbeteren.
Gouverneurs van de deelstaten onderschrijven dit sentiment. Gouverneur van North Dakota, Kelly Armstrong, voorziet dat zijn staat ‘de gezondste van het land’ zal worden door middel van SNAP-beperkingen, terwijl gouverneur van South Carolina, Henry McMaster, de verboden een ‘gezond verstand’-aanpak noemt om de waarde van belastinggeld te maximaliseren.
De menselijke kosten
De impact op de ontvangers gaat minder over beleid en meer over de realiteit. Een vrijwilliger bij de voedselbank herinnert zich dat een klant uitlegde dat SNAP-voordelen de enige manier waren waarop ze zich een verjaardagstaart kon veroorloven voor de vijfde verjaardag van haar dochter. Deze beperkingen maken die keuze overbodig, waardoor de ontvangers gedwongen worden om voorrang te geven aan overleven boven momenten van vreugde.
Voedsel is niet alleen maar levensonderhoud; het is een sociaal smeermiddel, een cultureel kenmerk, en vaak centraal bij vieringen. Voor gezinnen met lage inkomens kunnen SNAP-voordelen het verschil betekenen tussen een simpele traktatie en een gemiste mijlpaal.
Een bredere vraag
De timing en reikwijdte van deze veranderingen roepen vragen op over billijkheid. Waarom zouden we SNAP-ontvangers eruit pikken als er bredere maatschappelijke uitdagingen op het gebied van de gezondheidszorg bestaan? Het opleggen van extra beperkingen aan een kwetsbare bevolking voelt minder als een holistische oplossing en meer als een symbolisch gebaar. Als het doel is om de Amerikaanse gezondheid te verbeteren, kunnen systemische veranderingen die verder gaan dan de SNAP-verboden noodzakelijk zijn.
Deze beperkingen vertegenwoordigen een verschuiving in de manier waarop de overheid tegen SNAP aankijkt, en gaat verder dan eenvoudige voedselhulp naar een prescriptieve benadering van voeding. Of dit tot echte gezondheidsverbeteringen zal leiden of de ontvangers simpelweg verder zal marginaliseren, valt nog te bezien.
